Βασική προϋπόθεση επιβίωσης των οργανισμών αποτελεί η ανανέωση τους.

Σε ιδέες, πρακτικές και σε πρόσωπα.

Σε αντίθετη περίπτωση η φύση και η ιστορία δείχνουν διαχρονικά τον δρόμο.

Η κατάληξη τους είναι τα μουσεία και τα κενοτάφια.

Στο Επιμελητήριο Έβρου κυριαρχεί μια αλλεργία απέναντι στις αλλαγές, τις ανανεώσεις, τις μεταρρυθμίσεις!

Υπάρχει μια ταύτιση <<καρέκλας>> με τον εκάστοτε Προέδρου. 

Σήμερα η φθορά του Χριστόδουλου Τοψίδη από την θητεία του ως Πρόεδρος για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού. 

Αν θυμηθεί κάποιος τις προτάσεις του ως υποψηφίου, θα διαπιστώσει ότι ελάχιστες έως μηδαμινές υλοποιήθηκαν.

Οι πρωτοβουλίες του για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας ισχνές. 

Αν και δεν υιοθετούμε απαραίτητα όσα υπαινίσονται πηγές του koumanto, διευκρινίζουμε ότι σε κάθε περίπτωση η χρησιμοποίηση του αξιώματός του για εκλογικούς στόχους, είναι τουλάχιστον έξω από τα ηθικά πλαίσια. Και σημειώνουμε: “Αρχή άνδρα δείκνυσι” .

Οι νυν Πρόεδροι Επιμελητηρίων όπως του Έβρου που η δεύτερη θητεία τους λήγει το επόμενο έτος χωρίς δικαίωμα επανεκλογής, επενδύουν στον Α .Γεωργιάδη.

Επενδύουν στην απόφαση να αλλάξει την νομοθεσία, που θα τους επιτρέπει και τρίτη θητεία. 

Δηλαδή τον “καρεκλοκενταυρισμό”

Πάντως οι πληροφορίες λένε ότι ήδη οι υποψήφιοι διάδοχοι του Χριστόδουλου (Τάκη) Τοψίδη αν και υπάρχει ακόμα χρόνος, άρχισαν ζυμώσεις και συσπειρώσεις. 

Μάλιστα οι φιλοδοξίες κάποιων έχουν οροφή… τον ουρανό. 

Ονειρεύονται ότι ήρθε η ώρα να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του νυν χαλίφη.