“Αγαπητέ Υφυπουργέ και Φίλε Νίκο,
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Με εκτίμηση και χαιρετίσματα από τον Έβρο!!”
Όχι, δεν πρόκειται για λάθος του συντάκτη! Το αντίθετο μάλιστα!
Στο κείμενο της επιστολής που παρέλειψα, αναφέρεται με πέντε αράδες, στις αντιδράσεις των επαγγελματιών που πλήττονται (για δεύτερη φορά) από τα μέτρα περιορισμού μετάδοσης του covid19.
Το “άνοιγμα” και το “κλείσιμο” της εν λόγω επιστολής όμως, προδίδει πολιτικάντικο ύφος με αδέξιο μάλιστα τρόπο και καταργεί το πραγματικό ενδιαφέρον καθώς και την ίδια την ουσία.
Άρα την καθιστά ανύπαρκτη!
Πέραν αυτού η ερμηνεία που αποδίδω, υποτιμά και τη νοημοσύνη μας. Εκτός και αν ο κύριος Δημοσχάκης στερείται γνώσης περί στοιχειωδών κανόνων σύνταξης επιστολών, η οποία διαφέρει ανάλογα με τον τύπο και τους παραλήπτες…
Όπως και να το δούμε, δεν είναι δυνατόν ως “θεσμικός” που απευθύνεσαι με επίσημη επιστολή σε υφυπουργό, να παραθέτεις φιλική προσφώνηση! …“Φίλε Νίκο” (;;;) Ούτε… “Χαιρετίσματα από τον Έβρο”(!)
Να χαιρόμαστε όλοι τους φίλους μας και να τους στέλνουμε χαιρετίσματα, όταν είμαστε μακρυά τους και μας λείπουν…. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για φιλική επιστολή.
Για θεσμική επικοινωνία πρόκειται, που περιγράφει το πρόβλημα των επαγγελματιών της τοπικής κοινωνίας, την οποία ο εκλεγμένος βουλευτής Έβρου εκπροσωπεί!
Επομένως, με τη δική μου τουλάχιστον “αποκρυπτογραφική” ματιά, θα διάβαζα το κυρίως κείμενο κάπως έτσι:
“Γεια σου ρε Νίκο, Τι κάνεις φίλε; Λοιπόν, σου γράφω γιατί…. Να μωρέ! Με έχουν ζαλίσει οι επαγγελματίες εδώ πάνω στον Έβρο και πρέπει να φανεί ότι κάτι κάνω…Που να σου τα λέω… Με πρήζουν κάθε τρεις και λίγο!
Όλο παράπονα, κλαψούρα και τέτοια. Τάχα δεν τα βγάζουν πέρα, θα καταστραφούν κλπ κλπ. Λες και με νοιάζει εμένα…
Ας μην έκαναν επιχειρήσεις εστίασης ρε φίλε! Ας γινόταν και αυτοί βουλευτές!
Αλλά που να βρουν τη δική μου τόλμη που αν και Επίτιμος πια Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, έχοντας εξασφαλισμένο το υπόλοιπο της ζωής μου, έκανα την υπέρβαση και πήρα ένα ακόμα ρίσκο!
Τέλος, πάντων όμως. Κοίτα με κάποιο τρόπο να φανεί η αντίδρασή μου για να ηρεμήσουν και να ησυχάσω από τη μουρμούρα τους. Παράλληλα εγώ θα δώσω στη δημοσιότητα πέντε αράδες…
‘Άντε ρε Νικόλα! Θα τα ξαναπούμε σύντομα. Φιλιά και χαιρετίσματα από τον Έβρο!
