Η αλήθεια είναι ότι η καρέκλα της εξουσίας είναι αναπαυτική, κυριλέ και ερωτεύσιμη…
Συνδέεται με την δύναμη, το κύρος, ακόμα και με την “μαγκιά” του νικητή.
Αν την καψουρευτείς και γαντζωθείς πάνω της, πολύ δύσκολα την παραδίδεις.
Δεν θα ήθελες να σε “ξεκολλήσουν” από την πολυθρόνα ούτε με χειρουργική επέμβαση!
Βλέπε Ντόναλντ Τράμπ, Βαγγέλης Λαμπάκης κ.α.
Στην πολιτική, ακόμη και οι πιο ισορροπημένοι, ρομαντικοί ιδεολόγοι και οραματιστές, όταν καθίσουν σε αυτή την καρέκλα, κινδυνεύουν να βουτήξουν στον Ωκεανό των αλλοιώσεων και της αυτοπροδοσίας.
Πολλές φορές η προσωπικότητα, αλλοιώνεται και αποδυναμώνεται.
Η αξιοπρέπεια, μεταλλάσσεται σε αλαζονεία…
Τα πιστεύω, οι αξίες και οι αρχές προσβάλλονται από τον Ιό του Δήθεν.
Το διαζύγιο με την Πολυθρόνα και τον Πολιτικό είναι πολύ επώδυνο!
Όταν ξεχνάς ότι δεν σου ανήκει, γιατί ο λαός σου την έδωσε και ο λαός θα σου την πάρει…
Ο πόνος, ο κλαυθμός και ο οδυρμός από την απώλεια της, θυμίζουν τραγωδία. Δεν ξεπερνιούνται εύκολα.
Ας πρόσεχες Βαγγέλη μου. Ας πρόσεχες!
Και σου τα έγραφα και σου τα έλεγα Βαγγέλη μου!
Και ήταν πολλές οι αντιπαραθέσεις μας. Τόσο κατά πρόσωπο on camera σε συνεντεύξεις τύπου, όσο τηλεοπτικά για ένα διάστημα, όπως και μέσα από τις τότε διαδικτυακές σελίδες μου.
Αλλά τόσα χρόνια που είχες την δημαρχία, συνήθισες να αρέσκεσαι με του κόλακες που χάιδευαν τα αυτιά σου.
Που δεν σου μιλούσαν για τα λάθη σου, για την αλλεργία σου επίσης στην κριτική, για τον εγωισμό, την αλαζονεία που ποτέ δεν παραδέχτηκες.
Ή να θυμηθώ τις γκάφες που έκανες όταν μιλούσες οξύθυμα… Ήμουνα ο πρώτος που σου είχε πει από το μεσοδιάστημα ακόμα της θητείας σου “όσο λιγότερο μιλάς τόσο καλύτερα” !
Σήμερα βλέπω τα αρχεία εκείνων των χρόνων και λέω γιατί…
Θανάσης Ζωγράφος
