Με στρατηγική, Πολυ…κοινωνική!
που θέλει κάποιους φυλακή…
Με Δ.Ε.Κ.Α.Δ.Α, Δέκα δω, ή δέκα κει.
Με κείνα… Τ’ άλλα και με τούτα,
Πήρες φόρα σαν… Τον Λιούτα!
Με ηλίανθους και φρούτα!
κι άλλα ψέματα… Τοιούτα,
κάνεις αγώνα… δίνεις πόνο,
για να κρατηθείς στο θρόνο!!!
Δίνεις “ρέστα” στο βωμό της μάχης…
Θέλεις αμπέλι σου, τον δήμο νάχεις!
και να σπέρνεις, να θερίζεις,
ότι θες εσύ… Κι όπως εσύ ορίζεις!
Δικό σου, σαν να ‘ναι ο δήμος… Απέραντο χωράφι…
Ενεργείς και πράττεις, λες και ζούμε στην Καλκούτα,
που δεν “χωράν” τα ΜΜΕ κι οι δημοσιογράφοι
Παρά μονάχα αν μιλούν, για Ruta, ή για… φρούτα!
Το πιάνεις το νόημα; Μπράβο Ιωάννη!!!
Ruta = φυτό που η φαρμακοβιομηχανία χρησιμοποιεί συστατικά του για χάπια εμμηνόπαυσης. Καλκούτα = Τόπος πορνείας και υποκόσμου στην Ινδία, που “απαγορεύεται” η παρουσία ΜΜΕ και δημοσιογράφων! Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι αδύνατον να πλησιάσουν. Λέγεται επίσης ότι κάποιοι από αυτούς… Απλά εξαφανίστηκαν. Δ.Ε.Κ.Α.Δ.Α = Δημοτική Επιχείρηση Κοινωφελούς Ανάπτυξης Δήμου Αλεξανδρούπολης. Λιούτας = Αθλητής. Πολυ…κοινωνική (υπονοεί το Πολυκοινωνικό του δήμου)
Όμως επειδή εσύ, είναι σίγουρο ότι το πιάνεις… Δεν σημαίνει ότι το πιάνουν κι όλοι Γιάννη μου!
Λέω λοιπόν να μετατρέψω το ποίημα και σε ένα σενάριο που εύκολα μπορούν όλοι να κατανοήσουν.
Τα ακτινίδια και ο πόλεμος των φρούτων που μαίνεται στο δήμο Αλεξανδρούπολης (έστω και αν προκύψει κάποιας τάξης ζήτημα που έχω λόγους να αμφιβάλω)… Είναι μέρος συγκεκριμένης στρατηγικής!
ΌΧΙ όμως προς όφελος των δημοτών…!!!
Αλλά για την εξόντωση και μόνο των πολιτικών του αντιπάλων. Πρόκειται για συνειδητή απόφαση του ίδιου και αυτών της ολιγομελούς ομάδας του (που ο καθένας και η καθεμιά διαχειρίζονται διάφορα μέρη του σχεδίου).
Παράλληλα με άλλες κινήσεις, επιχείρησαν και επιχειρούν να μεθοδεύσουν και να προχωρήσουν μέχρι τέλους τις δράσεις τους, χωρίς δισταγμό…
Ακόμα και αν χρειαστεί να βλάψουν αναίτια υπηρεσιακούς ή διοικητικούς όπως την προϊσταμένη Διεύθυνσης Χ. Γιαννάκου, την οποία εσκεμμένα χρησιμοποίησαν και ταλαιπωρούν… Ίσως για να εγκλωβίσουν Βαμβακερό, Γερακόπουλο, Ραπτόπουλο, στον μηχανισμό πολιτικής και κοινωνικής πολτοποίησης ….Για τον ανελέητο σκοπό τους!
Στόχος τους; Η προσπάθεια να αποδυναμώσουν προσωπικότητες, να δημιουργήσουν κραδασμούς και ρήγματα… Που στην ιδανική περίπτωση, να επιφέρουν τη διάσπαση της παράταξης, Πόλη και Πολίτες Βαγγέλης Λαμπάκης.
Το minimum επιθυμητό σε περίπτωση αποτυχίας; Έστω οι αρνητικές εντυπώσεις που θα μείνουν και θα πλανώνται στο μεγαλύτερο ποσοστό της ανυποψίαστης τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο… Που δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει όσα πραγματικά συμβαίνουν στο παρασκήνιο… Και μέχρι που μπορεί να φτάσει η διαστροφή της ηγεσίας (ομαδούλας), που σήμερα διοικεί τον δήμο Αλεξανδρούπολης
Ο δήμαρχος λοιπόν, αντί να αναλογιστεί τις ευθύνες του, όχι μόνο για τα παραπάνω αλλά και πολλά άλλα (θα μιλήσω όταν πρέπει να μιλήσω), τολμά να επιτίθεται στα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους!
Αντί να δικαιολογήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις που ποτέ δεν τήρησε… Αντί να απολογηθεί για την απραξία του!
Ή τα απανωτά λάθη του ίδιου και των συνεργατών του, από τα οποία χάθηκαν ευκαιρίες προς όφελος του τόπου και των συνδημοτών του.
Αντί να παράξει ουσιαστικό έργο και να αποδείξει τη χρησιμότητα και την αξία του έστω και σαν τιμονιέρης… Γιατί καπετάνιος δεν είναι… (Δεν “το’ χει” τελικά αυτός ο Άνθρωπος! Μα και καπετάνιος αν ήταν, σίγουρα θα ήταν σε πειρατικό)!
Αρκείται σε όσα βρήκε ή είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή και υπερηφανεύεται για όποια αποπεράτωση ή διεκπεραίωση, τη φροντίδα με όποιες “επιφανειακές” παρεμβάσεις ή και με τον τρόπο του τα οικειοποιείται, για να δικαιολογήσει την παρουσία του και τα… αδικαιολόγητα!
Αντί να μπει στη μάχη και να παλέψει για την εξέλιξη του δήμου, την ανάπτυξη και τη βελτίωση της καθημερινότητας των δημοτών, αρκείται σε “πολέμους” και παιχνίδια με Αναπτυξιακές και… Ακτινίδια!
Θανάσης Ζωγράφος
